ആ മരം ഈ മരം

നിന്റെ മയക്ക മറുലോകങ്ങളറിയാതെ,
പടര്‍ന്നു കയറുന്ന വിഷങ്ങള്‍
നിന്റെ രക്തത്തോട്
പറയുന്ന രഹസ്യങ്ങള്‍ അറിയാതെ,
തണുത്തൊരീ വെളുപ്പിന്റെ
തീക്ഷ്ണ മണങ്ങളില്
വേരിറക്കി,
കട പുഴകാതെയും
കടലെടുക്കാതെയും
നിവര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്നു ഞാന്‍;

ചില്ലകള്‍ തോറും നുണ പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന കാറ്റിനെ
ചെവിക്കു നുള്ളി വഴക്ക് പറഞ്ഞ്
ഇറക്കി വിട്ടു കൊണ്ടും,
ഇലകളെ ഉമ്മകളാക്കി
അടര്‍ത്തി ഉണക്കി
സൂക്ഷിച്ചു കൊണ്ടും..

ഒരു തൂവല്‍ കൂടി കരിയുന്നു; ഒരു രാവിരുട്ടി വെളുക്കുന്നു.

ഓരോ രാ മണി മുഴക്കത്തിലും
തുളഞ്ഞിറങ്ങുന്ന
തുരുമ്പിച്ച കത്തി പോലെ
വേദനക്കോടി വര്‍ഷങ്ങള്‍.

'പറന്നു പറന്നു പറന്നു ചെല്ലാന്‍ പറ്റാത്ത'*
നിലയറിയാ താഴ്ചകള്‍ ഏതെല്ലാം?

സഹന പരിധികള്ക്കപ്പുറം
മൊഴി മാറ്റി
നീ നാടുകടത്തിയ
പീഡകള് ഏതെല്ലാം?

നിന്റെ ശ്വാസം ഇനി എതുവാ-
ക്കേതു വാക്കോതുമെന്നോര്ത്ത്
അര്‍ത്ഥ ബോധത്തിന്റെ
ഘന തമസ്സില്‍ ഉടക്കിയെന്റെ
ചിറകു കരിഞ്ഞു ദുര്‍ഗന്ധം പരക്കുന്നു.

*ഒരു പാട്ട്, ഒരു വരി, ഒരു ജീവിതം.