ഇമ

ആകാശം നോക്കിക്കിടന്ന ഒരു രാത്രി ഒരമ്മ കുഞ്ഞിനോട് പറഞ്ഞു,

അത് ആകാശമാണ്. കണ്ടു കണ്ണ് നിറയ്ക്കുക. അത് അനന്തതയാണ്. ജീവിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുക. അത് സ്നേഹമാണ്. അത് മാത്രം വറ്റില്ല. ആകാശം അമ്മയാണ്. അതിനെ പെയ്യാന്‍ വിടുക. നിറയാന്‍ വിടുക.  മഴയെ കുപ്പിയില്‍ അടയ്ക്കണം എന്നോ ചന്ദ്രബിംബത്തെ പതക്കമാക്കി കഴുത്തിലണിയണമെന്നോ വാശി പിടിക്കരുത്. കണ്ണ് തുറന്നു പിടിക്കുക, കാണുക. കണ്ണടച്ചും പിടിക്കുക, കാണുക. 

കുഞ്ഞ് ഉള്ളില്‍ ചെറുതായി കുതിച്ചു. ഒന്ന് മൂളിക്കേട്ടു. പിന്നെ ചുരുണ്ടുമയങ്ങി. ആകാശത്തെ സ്വപ്നം കണ്ടു.