നീ ചിറകൊടിഞ്ഞ പക്ഷിയാണ് .ആകാശം നഷ്ടപ്പെട്ട ഗഗനചാരി.
നിനക്കു വിശ്രമിക്കാന്‍ ശിഖരങ്ങള്‍ ഇല്ലല്ലോ ??
എന്റെ ചെറു നാമ്പുകള്‍ ഒക്കെ ആരാണ്
വളരും മുന്പേ അറുത്തു കളഞ്ഞത്‌ ?
വെട്ടി ഒടിച്ചു തീയിടുന്നതാണ് ചിലര്‍ക്കിഷ്ടം.
പക്ഷെ വേഗത്തില്‍ ഞാന് വെണ്ണീറായാല്
ആനന്ദ മൂര്ച്ഛ ലഭിക്കാത്തവര്‍ ഉണ്ട് .
അവര്‍ ധര്‍തിയില്‍ വേര് തുരക്കും,
മുറിവില്‍ നിറയെ രസം തേയ്ക്കും,
വീണ്ടും മണ്ണ് പുതപ്പിച്ചു കടന്നു കളയും.
ഞാന് ഉണങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് .
എന്റെ വീഴ്ച അതിവേഗം ആയിരിക്കും .
എങ്ങിലും നിന്നെ റാഞ്ചി എടുക്കാന്‍
പ്റാപ്പിടിയന്മാര് തിരക്കി വരുമ്പോള്‍
നീ എന്റെ അരികില്‍ ചേര്ന്നു നിലക്ക് .
ഇലപ്പടര്‍പ്പുകള്‍ ഇല്ലെങ്ങിലും എന്നില്‍
നിഴലിന്റെ ഒരു നേര്‍ രേഖ ബാക്കിയുണ്ട് .
അവിടെ നിനക്കു ഒളിച്ചിരിക്കാം .
എനിക്ക് നിന്നെയോ നിനക്കു എന്നെയോ
രക്ഷിക്കാന്‍ ആയെന്നു വരില്ല .
എപ്പോള്‍ വേണമെങ്ങിലും നീ പിടിക്കപ്പെടാം .
എപ്പോള്‍ വേണമെങ്ങിലും ഞാന് പൊടിഞ്ഞു വീഴാം .
ഇനി അവശേഷിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങള്‍ എങ്ങിലും
നമുക്കു ഒരുമിചിരിക്കാം ,
പരസ്പരം തോള്‍ ചേറ്ത്തു
ഏങ്ങലുകെള കൂട്ടിക്കെട്ടി ,
തരംഗ വീചികള്‍ ഉയര്ത്തി വിടാം .
