Thursday, April 24, 2008

ചെരിപ്പ്

ഞാന്‍ നിന്റെ പുതിയ ചെരിപ്പാണ്.

ഞാന്‍ തന്ന നീറ്റല്‍,

വഴങ്ങാത്ത തുകലിന്റെ ച്ചുട്ടുനീററല്

നിനക്കു അസഹനീയമെങ്ങില്

നിറുത്തിയേക്കാം ഈ നശിച്ച സഹയാത്ര .

ക്ഷമിക്ക് ,

തുകലിനെ പിളര്‍ത്തി ഒരു

കത്തി പാളിയ വേദനയില്‍

ഞാനോര്‍ത്തില്ല

എന്റെ വഴങ്ങാത്ത അരികുകള്‍

നിന്റെ മിനുത്ത കാല്പാദത്തില്‍

ഉരഞ്ഞു പൊട്ടി തഴമ്പു വീഴുമെന്ന് .

നീ അമര്ത്തിച്ചവിട്ടി നടന്നു പോ.

എന്നെ എടുത്തണിഞ്ഞു

ചേറില്‍ ചവിട്ട്‌ ,ചെളിയില്‍ ചവിട്ട്‌ !

വാറു പൊട്ടുമ്പോള്‍ ദൂരെയെറിയ്,

തഴമ്പു കാണുമ്പോഴൊക്കെ ശപിക്ക് .

ഞാന്‍ നിന്റെ കാല്‍ക്കീഴില്‍

അമര്‍ന്നു കിടന്നോട്ടെ .

നിനക്കു മുള്ളുകൊള്ളാതെ നോക്കി

നിന്റെ ഭാരം താങ്ങി

നിന്റെ ചവിട്ടടിയില്‍ ഒതുങ്ങിക്കിടക്കട്ടെ .

തുകല്‍ തേയും വരെ , വാറു പൊട്ടും വരെ .

അല്ലെങ്ങില്‍ നീ വേറെ ചെരിപ്പ് വാന്ങ്.

ചെരിപ്പിന് കാല് മാറ്റാനാവില്ലല്ലോ .